Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

editorial 35



Editorial 35

Είσαι στη σελίδα 8.

Αυτό είναι το μόνο που ξέρω αυτή τη στιγμή για εσένα. Και είναι η μόνη σίγουρη δυνατότητα που έχω να επικοινωνήσω μαζί σου. Aν, βέβαια, δεν γύρισες ήδη σελίδα. Δεν ξέρω πόσο είσαι, ή τι σου αρέσει να διαβάζεις, τι κάνεις στο κρεβάτι σου, τι μουσική ακούς, πού μένεις ή τι θα ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις. Και για να γενικεύσω, δεν ξέρω αρκετά πράγματα.

Νομίζω, αναγνωρίζοντας αυτή την κατάσταση, είναι το πρώτο βήμα για την ανακάλυψη και την περιπέτεια. Το να μην ταυτίζεις δηλαδή απευθείας έναν άνθρωπο με ταμπέλες, ονόματα, προοπτικές, αλλά να αφήνεις πρώτα από όλα στον εαυτό σου το περιθώριο να εμπλουτίσει τις αναφορές του. In short: Εξέλιξη. Και δεν υπάρχουν άνθρωποι πιο κατάλληλοι για να σε βάλουν σε αυτή τη διαδικασία από το γράμμα Τ, του lgbt. Trans. Η απόλυτη αμφισβήτηση οτιδήποτε σταθερού.

Βλέποντας την Priscilla «Queen of the Desert» σε μια παράσταση, αρχικά παρατηρούσα μόνο το χιούμορ, τα φώτα, τα φτερά και το τραγούδι. Αλλά είναι μόνο μέσω αυτών που σε χτυπάνε τόσο έντονα και αλύπητα πράγματα δικά σου: Η μοναξιά, η ελπίδα, η αγάπη, η βία και ο φόβος. Καθόλου κεκαλυμμένα με δικαιολογίες, βαθιές επιφανειακότητες και αηδίες. Φοράνε μόνο φτερά, και φώτα.

Και ακόμη και στη δική μας κοινότητα δεν τολμάμε να ανοίξουμε την αντίληψή μας και δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να ξεφύγουμε από το μεγαλύτερο κλισέ, όταν η ίδια μας η ύπαρξη το καταρρίπτει στη βάση του... Υπάρχουν ακόμη ο str8looking και η κραγμένη, οι «κανονικοί» και οι τρανς.

Πόσο περίεργο φαντάζει ακόμη... δυο άντρες παντρεμένοι με παιδιά. Ή δυο γυναίκες. Ή τρεις , ή τρανς... ή ό,τι, ρε φίλε! Το κοινό είναι ο άνθρωπος. Το ένα. Εσύ και ο κάθε εσύ, που δεν ξέρω πόσο είσαι, ή τι σου αρέσει να διαβάζεις, τι κάνεις στο κρεβάτι σου, τι μουσική ακούς, πού μένεις ή τι θα ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις. Γι’ αυτό και έχει σημασία να τα αποφασίσεις εσύ! Να αποφασίσεις αν θέλεις να ζήσεις με την υποψία ευτυχίας που σου έχει σερβιριστεί, ή αν θα ρισκάρεις τη δημιουργία και την πραγματική ελευθερία.

Αυτό που πραγματικά ελπίζω, συνεπώς, είναι η κάθε σελίδα που διαβάζεις, ο κάθε χρόνος σου, το κάθε σου τραγούδι, σπίτι, σχέση και παρσέ να έχει πραγματικά νόημα για εσένα.

Χαίρομαι πολύ που γνωριστήκαμε.

Καλά Χριστούγεννα!

1 σχόλιο: