κοινωνικά μοντέλα

Όλοι και όλες έχουμε πιεστεί από τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν είτε αφορούν σε θέματα σεξουαλικότητας, είτε επαγγελματικά, είτε καθαρά θέματα επιβίωσης. Οι εικόνες όπου το «αρσενικό» είναι το κυρίαρχο φύλο, δυστυχώς και για τα δύο φύλα, λειτουργούν ακόμη έντονα στον ψυχισμό μας κάνοντας μας να κουβαλάμε φορτία άλλων. Οι εικόνες του «επιτυχημένου», του «ευτυχισμένου» και «καθωσπρέπει» καδράρουν σχεδόν στις περισσότερες συμπεριφορές που κουτουλάμε στους δρόμους και τις δουλειές μας κάνοντας μας σχεδόν να τις θεωρούμε αυτονόητες.

Προσωπικά αμφισβητώ οποιοδήποτε «μοντέλο» περιορίζει αντί να απελευθερώνει και αρνούμαι κατηγορηματικά να κλείσω την ευτυχία και την εξέλιξη σε απαρχαιωμένα καλούπια. Όλα αυτά τα μοντέλα αν κάνουμε ένα γρήγορο πέρασμα από κουλτούρες, πολιτισμούς και χρόνους θα δούμε πόσο τραγικά έχουν μεταλλαχθεί, πόσο μη αυτονόητα είναι και ενίοτε πόσο άχρηστα όσο αφορά στην εξέλιξή μας.

Στο τεύχος αυτό ασχολούμαστε με την «οικογένεια». Αυτό που τουλάχιστον θεωρούμε στην Ελλάδα οικογένεια και ότι βάρος φέρει αυτό για τον καθένα και καθεμία. Στο αφιέρωμά μας αυτό έχουμε από το come out στην οικογένεια, τις αντιδράσεις γονιών, τη συνειδητοποίηση της ταυτότητας gay παιδιών και τέλος το θέμα ταμπού: «την τεκνοθεσία από gay ή λεσβίες».

Μέσα από αυτό το αφιέρωμα τουλάχιστον στα θέματα που αφορούν στη προσωπική ευτυχία και ελευθερία ελπίζω να δώσουμε μια εικόνα σαφώς πιο ευρεία και απελευθερωτική. Ακούμε και βλέπουμε ανθρώπους ΛΟΑΔ με παιδιά, ζευγάρια, ή ακόμη και σχέσεις τριών ατόμων. Πώς μέσα σε αυτή τη τόσο επιταχυνόμενη εξέλιξη και κυρίως πληροφόρηση θα διαφυλάξουμε κάποιες «αξίες»;

Γιατί χρειάζεται; Το θέμα είναι πάντα να είμαστε εμείς ευτυχείς και να κάνουμε και τους γύρω μας και αυτό είναι το μόνο μοντέλο που αξίζει να δημιουργήσουμε. Και μπορεί να είναι όσο εναλλακτικό ή ελεύθερο χρειάζεται ή νιώθει ο καθένας και καθεμία από εμάς…

περισσότερα στο www.avmag.gr