Το καλοκαίρι αυτό κύλησε κάπως περίεργα. Μάλλον, δε κύλησε. Νιώθω σα να το τραβήξαμε για να ‘ρθει κι αναρωτιέμαι για πόσο ακόμα θα μας τιμάει. Εδώ δε θα μπω στα κλισέ και αναμενόμενα για την προστασία του πλανήτη. Τώρα που έγιναν της μόδας τα θυμόμαστε όλοι να τα παπαγαλίζουμε, αλλά στη παραλία πετάμε ότι βρούμε, απλά και μόνο για να μας θυμούνται οι επόμενοι.
Αυτά πάλι που όσο και να προσπαθούμε δε μπορούμε να τα ξεφορτωθούμε μας θυμίζουν σε κάθε βoυτιά, κάθε ψίθυρο, κάθε φθινοπωρινο αεράκι ή υποψία ελπίδας πως είναι παρόντα. Πληγές σε ταξιδάκια αναψυχής με mp3 λόγω εξέλιξης, αλλά το συναίσθημα το ίδιο και πάντα μπάστακας.
Το μυαλό μας είναι τόσο αστείο και περίεργο όσο και η ζωή μας. Οι επιλογές που κάνει για τη μνήμη είναι τόσο “ανυποψίαστες”. Και εμείς μεγαλώνουμε υποψιασμένοι για όλα τα υπόλοιπα. Καμιά φορά πάνω σε κανα φαγητό πετάμε και κανα βαρύγδουπο και ξεγελάμε την άγνοιά μας.
Ετσι, μας βγήκε αυτό το τεύχος για να αποχαιρετήσουμε το καλοκαίρι και να καλοσωρίσουμε το φθινόπωρο. Ελπίζω να το βρείτε όσο αστείο και περίεργο θα θέλατε.
www.avmag.gr
Γιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου