Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Τύχη




Για πρώτη φορά μετά από καιρό ξύπνησα νωρίς. Είχα να βγω και δυό μέρες οπότε η βόλτα με το Γεράσιμο είχε ήδη κανονιστεί. Πήγαμε στον κήπο με τις πάπιες. Και τα κρι κρι -που βρωμάνε- και τις λίγες χήνες. Φυσικά μας έπιασε βροχή. Σημείωσα πως ήμουν άρρωστος; Ατυχία.

Τρέξαμε για καταφύγιο στην αίγλη. Δε μας άρεσε μέσα και έξω έβρεχε... Μετά πήγαμε στην όαση! Καθίσαμε, παραγγείλαμε... Λιακάδα! Ωραία τα είπαμε. Λέγαμε για τον μέλλοντα. Γενικά. Τύχη.

Φεύγοντας είχε ποδηλατοδρομία και μετά πάλι σύννεφα. Θυμήθηκα τον Μανώλη και το ποδηλατό μου που έχω ξεχάσει 3 εβδομάδες τώρα. Απολαυστικό πρωινό. Εφαγα και μια ωρολογιακή βόμβα μεταμφιεσμένη σε σιροπιαστό. Ευτυχία.

προ.-

2 σχόλια: